Fusionίλα
μέχρι τον ‘Τράγο’
Οι σουηδοί GOAT
είναι μία κομμούνα μουσικών που κατοικούν σε ένα ναό λατρεύοντας τον
‘Τράγο’ που κατά τον υπόλοιπο ελεύθερό τους χρόνο jamάρουν σε κάνα ξέφωτο. Με λίγα λόγια
είναι ένα συνονθύλευμα εναλλασσόμενων μουσικών, αγνώστου πλήθους και Α.Τ.Ι.Α.
(αγνώστου ταυτότητας γιώτα άλφα), περιτριγυρισμένοι από ένα μυστήριο φάση GHOST.
Τώρα όσο για τα του album… χμ… τι να πει κανείς… Κάργα retro-psychedelia με shamanικο ύφος ότι και αν αυτό σημαίνει.
Ο δίσκος ξεκινάει χαλαρά με ένα catchy
riff προετοιμάζοντας το έδαφος για τα shamanικα (που λέγαμε πριν)φωνητικά συνοδευόμενα από έντονες
μπασογραμμές κυρίως και περίεργα πνευστά και κρουστά ενίοτε. Και πάνω που
νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε κάποια τελετή (ξέρεις, με shamanους), η ένταση κορυφώνεται με τα Let it Bleed και Run to your Mama. Τέλος το
πανεύκολα αναγνώσιμο Det som aldrig förändras Diarabi επαναφέρει το αρχικό riff κάνοντας το repeat πιο
εύκολο για όλη τη ομάδα.
«ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΦΕΥΓΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΦΙΛΕ ΜΟΥ. ΟΧΙ, ΟΜΩΣ, Ο ΤΡΑΓΟΣ. ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΟΛΟΥΣ.»
άγνωστος γκοουτερ.