Κυλιόμενες Πέτρες Vs Σκαθάρια

Η ιδέα μπορεί να είναι κλόπυright από εδώ: http://www.oneman.gr/keimena/diabasma/sthles/aiwnia_dilhmmata/ αλλά όσο υπάρχουν άνθρωποι θα υπάρχουν και απόψεις. Γιατί όπως λέει και το γνωστό ρητό, οι απόψεις είναι σαν… τη μύτη, ο καθένας έχει από μία.

 

Θα ξεκινήσουμε από τα κλασσικά, και όσο περνάνε οι βδομάδες και τα χρόνια θα κινηθούμε και θα καταπιαστούμε ΜΕ ΟΛΑ. Γιατί τέτοιοι είμαστε.

Beatles ή Rolling Stones

Για κάποιους είναι πολύ απλό, για άλλους είναι δύσκολο να δοθεί μια απάντηση. Αυτό το δίλημμα είναι κατοχυρωμένο ως κλασσικό, και καλά κάνει. Εν τέλει Lucy ή Αngie ρε παιδιά;

Οι ραδιοφωνατζήδες του ΡΑ.Σ.ΠΙ απαντάνε:

Beatles η Ελένη

Για ‘μενα αυτό δίλημμα –εφ’ όσων είναι απ’ έξω το δαγκωτό μου, οι Pink Floyd- είναι στ’ αλήθεια πολύ δύσκολο. Λέω Beatles και εξηγούμαι: Οι Stones ναι, είναι edgy είναι πορωτικοί είναι πιο ΡΟΚΕΝΡΟΛΛ, είναι ανατιναχτικοί, ακούς τα ριφφάκια του Κιθ Ρίτσαρντς και σου φεύγει η μαγκιά. Τα λένε σταράτα και γενικά έχουνε πιάσει το νόημα μάλλον.

Αλλά οι Beatles, αχ τα σκαθάρια μας τα αγαπημένα… Οι Beatles το όρισαν, ή μάλλον δεν το όρισαν, το πήγαν αλλού το ζήτημα, έγραψαν μουσική και στίχους για την αγάπη, για τον έρωτα, για τη συντροφικότητα, για τα ναρκωτικά, για το σαικς για, για, για…

Θα μου πείτε, ναι, όλοι με τα ίδια θέματα καταπιάνονται, δεν έχει σημασία, οι Βeatles το έκαναν δικό τους, τόσο δικό τους που λόγια να το περιγράψω δεν βρίσκω. Θυμάμαι διάβαζα μια φορά ένα άρθρο/poll το οποίο ρώταγε ανθρώπους ποιος είναι πιο γνωστός, ο Ιησούς Χριστός (χαχα) ή οι Beatles; Mαντέψτε ποιος κέρδισε.

Δεν έχει τόσο σημασία η εμπορική επιτυχία –ποτέ δεν είχε για εμένα και στην προκειμένη περίπτωση και οι δύο αυτές μπάντες έχουν πουλήσει σαν τρελές- ούτε η επιρροή που υπήρξαν για τη μουσική γενικά –ομοίως κι εδώ- είναι που είμαι συναισθηματική και μπορώ να ακούω το  Rubber Soul στο repeat χωρίς να σκιπάρω μισό κομμάτι.

Beatles o Στάθης

Beatles. Beatles, βασικά, γιατί θα ήταν αμαρτία ο φλώρος (με την καλή την έννοια) με τις αφέλειες, τα πουκάμισα και τα πουλόβερ να μην κουνάει το κεφάλι του ρετροειδώς αριστερά-δεξιά. Beatles γιατί κατέβασα τη δισκογραφία τους και ξέρω κομμάτια τους που δεν τα ξέρουν όλοι. Beatles γιατί είναι ΤΟ all-time classic που αρέσει σε οποιονδήποτε/οποιαδήποτε και του/της φτιάχνει τη διάθεση με ένα παιδικό τρόπο –είτε το παραδέχεται είτε όχι-. Beatles γιατί έχω δυο δίσκους τους, γιατί όλοι και όλες μπορούν να κουνηθούν πέρα δώθε όταν παίζει Beatles και τέλος πάντων γιατί είναι η καλύτερη σούπα για σηκώσεις τον άλλον ή την άλλη απ’ το σκαμπό του/της. Beatles για τις εγγλέζικες χαζοφωνές του Lennon και του McCartney.

Ωραίοι κι οι Stones και πιο κακοί –χρειάζεται μερικές φορές-, ωραία κομματάκια έχουν γράψει, αλλά μετριούνται στα δάχτυλα των χεριών μου, τουλάχιστον αυτά που ξέρω εγώ. Αυτά που μ’ αρέσουν μ’ αρέσουν πολύ, αλλά μέχρι εκεί. Μέχρι εκεί που τους ξέρει ο καθένας ή μια ίντσα παραπέρα. Δε με προκάλεσαν ποτέ να κατεβάσω τη δισκογραφία τους, ούτε ν’ αγοράσω δίσκο τους, και μάλλον φταίνε γι’ αυτό.

Beatles ο Γιάννης

Κυλιόμενες πέτρες ή Σκαθάρια; Η απάντηση είναι ξεκάθαρη αλλά θα ήθελα λίγο να διακαιολογήσω . Γενικά δεν είμαι από αυτούς που κάθονται με τις ώρες και ακούν κάποια από τα 2 συγκροτήματα. Η άποψή μου διαφέρει πιστεύω. Γενικά πιστεύω ότι υπάρχει ένα μεγάλο υπόβαθρο πίσω από τις 2 μπάντες μα περισσότερο πίσω από τους Beatles. Δηλαδή , σκέψου λίγο πόσες φορές έχει γίνει αναφορά στα σκαθάρια, πόσο ο κόσμος τους έχει αγαπήσει. Κατά τη γνώμη μου αποκαλείται legendary band όχι μόνο λόγω της εναλλακτικής μουσικής που έπαιξαν, όχι μόνο γιατί κατόρθωσαν να φέρουν ένα νέο είδος μουσικής στον κόσμο. Είναι επίσης θρυλική μπάντα γιατί ο κόσμος το διάλεξε, ο κόσμος ακόμα μιλάει γι’αυτήν, οι γονείς μας ακόμα μιλούν γι’αυτήν. Και το παν για μένα είναι μια μπάντα να καταφέρει να υπάρξει και μετά από το θάνατό της. Φυσικά και οι 2 μπάντες έχουν κάνει εκπληκτική δουλειά, τρομερά άλμπουμ που θα μείνουν αξέχαστα, αλλά μην ξεχνάμε πως οι άνθρπωποι ζουν με τις αναμνήσεις. Είμαστε πολύ τυχεροί που γνωρίζουμε τέτοιες μπάντες γιατί πίστεψέ με στο μέλλον δεν θα υπάρξουν , και σε αυτό οφείλεται οι νέες γενιές που θα έρθουν. Εγώ, εσύ, όλοι μας είμαστε τόσο τυχεροί που είχαμε έναν γονέα , έναν φίλο μεγαλύτερο, έναν ξάδελφο ή αδελφό να μας καθοδηγήσει στο τι εστί μουσική, κι όχι πέρασμα της μουσικής σκηνής ( βλέπε σαχλοτράγουδα 21ου αιώνα). Μα όπως και να το κάνεις , η μουσική είναι μουσική και δεν θα πάψει ποτέ να εξελίσσεται. Ολοι μας έχουμε διαφορετικά ακούσματα και καλώς ή κακώς όλοι επιλέγουμε ένα είδος που μας ξυπνάει συναισθήματα. Αλλά από την άλλη δεν πρέπει να υπάρχει αυτή η διαφοροποίηση , δεν πρέπει να βάζουμε ταμπέλες ακόμα και στη μουσική.Βγάζεις ένα τραγούδι, σε κάποιους  θα αρέσει, σε κάποιους άλλους όχι. Ψηφίζω στο αίωνιο δίλλημα λοιπόν Beatles, αλλά όχι γιατί είναι καλύτεροι και τα λοιπά, αλλά επειδή σε κάποια κομμάτια τους, η μουσική τους μου ξύπνησε συναισθήματα, γιατί πέρναγα καλά και γιατί πάνω απ’όλα υπάρχει σεβασμός σε ανθρώπους που έκαναν τόσα , ακόμα και για τον χώρο της μουσικής!! Αυτά, σε κούρασα, τα λέμε!!

Rolling Stones η Νότα

Μου βάζετε δύσκολα να ξέρετε! Αυτά τα δυο συγκροτήματα εχουν χαραξει μια
μεγαλειωδη πορεια που αποτελει και ενα απο τα κυρια κομματια της μουσικης
ιστοριας. Παρα το χαμογελο αισιδοξιας που μου προκαλει ο John Lennon και τα
κομματια του η ψηφος μου ειναι Rolling Stones δαγκωτο! Γιατι πετρα που κυλαει
ποτε δεν χορταριαζει...και για να γινω κατανοητη εννοω οτι δεν τους βαριεμαι
ποτε! Μικ Τζαγκερ και Κιθ Ριτσαρντς μια ατερμονη και ακρως καρποφορα συνεργασια
που εχει κανει επι χρονια τα πληθη να παραλυρουν...μεσα στα πληθη κι εγω που απο
μικρη,οταν τους πρωτοακουσα, μεχρι και σημερα η καρδια μου χτυπαει πιο
δυνατα,βαζω τον ηχο στο τερμα και τους αφηνω να ανεβασουν τη διαθεση μου στα
ουρανια.

Beatles η Μάρα

Beatles ή Rolling Stones? Σκαθάρια ή Κυλιόμενες πέτρες? (για να τα εξελληνισω κιόλας!)   Χμμ δύσκολο το δίλημμα! Δύσκολο να επιλέξω ανάμεσα σ' αυτά τα συγκροτήματα θρύλους, κι όταν μάλιστα το καθένα πρεσβεύει ένα διαφορετικό, θα έλεγα, στυλ στην παγκόσμια μουσική σκηνή.  Παρόλα αυτά, ο κλήρος θα φανεί που πέφτει, κάνοντας χρήση επίκλησης της αυθεντίας. «Αυτή τη στιγμή είμαστε πιο δημοφιλείς από τον Χριστό» δήλωσε ο Τζον Λένον το 1966 και δεν είχε άδικο. Πενήντα τέσσερα χρόνια από το ξεκίνημα τους, 43 από τη διάλυση τους και  και 33 από τη δολοφονία του Lennon  παραμένουν εξαιρετικά δημοφιλείς. Η προσφορά των Μπιτλς στην ιστορία της ποπ μουσικής αλλά και της μουσικής γενικότερα είναι δύσκολο να οριοθετηθεί. Πέρα από την επανάσταση που έφεραν στη μεταπολεμική συντηρητική κοινωνία, υπήρξαν πρωτοπόροι σε όλους του τομείς που αφορούσαν την ηχογράφηση. Ηταν  το πρώτο συγκρότημα που δεν περιορίστηκε στο είδος μουσικής με το οποίο επιβλήθηκε, αλλά διαπέρασε τα όρια, εξερευνώντας τη φολκ, την ινδική και την κλασική μουσική. Για να το θέσω και κάπως διαφορετικά στο άκουσμα τραγουδιών των Beatles, πάντα θα μου ξεφύγει ένα γλυκό χαμόγελο. Εκπέμπουν θα έλεγα ένα ρομαντισμό, μια χαρά, μια αισιοδοξία.  Ο  ήχος και μόνο, μερικές φορές αρκεί ώστε να βγάλει στην επιφάνεια όλα τα παραπάνω. Η επιλογή μου λοιπόν ως αγαπημένο συγκρότημα, μεταξύ αυτών των δυο, είναι φυσικό επακόλουθο μιας μυθικής καριέρας.

Rolling Stones ο Μάρκος

Εγω αν και δεν πολυακούω τέτοια μουσική θα πω Rolling Stones!!!Γιατί??Επειδή κάθε φορα που ακούω το Satisfaction κατι με πιάνει και τρελαίνομε .Επειδή η εισαγωγή απο το Paint it Black με κάνει να ανατριχιάζω, γιατί στην τελική η μουσική ειναι συναίσθημα και οι Rolling stones μου το βγαζούν.Δεν λέω και τα σκαθάρια έχουν χαράξει τον δικό τους ξεχωριστό και ιδιαίτερο δρόμο και έχουν "σημαδέψει" πολύ κόσμο...απλά δέν έτυχε να είμαι ενας απο αυτούς.Τέλος, επειδη η λεπτομέρεια κάνει την διαφόρα θα σταθώ στο 'ονομα ...Rolling Stones=Κυλιόμενες Πέτρες.Κυλιόμενες όπως η ζωή ,που τα πάντα μπορουν να αλλάξουν απο στιγμή σε στιγμή, αφέσου στον ρυθμό που σου δίνει η μουσική, κάποιοι το λεν λατρέια εγώ το λέω ηδονή...

Beatles η Ελίζα

Σκαθάρια,ξεκάθαρα!Μελωδίες βουτηγμένες στο διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος,στις οποίες το σώμα μου αφηνόταν πάντα ελεύθερο.Χρώματα φωτεινά πλημμυρίζουν την κάθε σκέψη και πεταλούδες μπαινοβγαίνουν στο στομάχι αφήνοντας μια γεύση έρωτα!Στίχοι ικανοί να σε απογειώσουν αλλά και να σε ρίξουν στα πατώματα,με γλυκό πάντα τρόπο!Ίσως να ήταν και αυτά τα κουρέματα τους,μεταξύ lego και playmobil,που μου κέντρησαν την προσοχή σαν παιδί!    

http://www.youtube.com/watch?v=SbKGsEK_T9g          

Beatles η Γωγώ

Let it be .BEATLES  λοιπόν!

Γιατί?Γιατί ήθελαν απλώς να γράψουν τη μουσική τους και να κάνουν τους ακροατές να γουστάρουν με αυτήν. Αυτά όμως τα απλά τραγούδια δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για τα αιτήματα του ροκ κινήματος, που ήταν: αγάπη, ελευθερία, ισότητα, προστασία του περιβάλλοντος, σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα, όχι αποκλεισμοί λόγω χρώματος και ελευθερία στην αυτοδιάθεση. Αιτήματα δηλαδή που συνεχίζουν να ισχύουν και ίσως τώρα ακόμη περισσότερο απ' ότι στη δεκαετία του '60. ALL YOU NEED IS LOVE BABES!

PS.Αυτό δεν σημαίνει ότι  δεν  αγαπάμε και  την  μεγαλύτερη ροκ εν ρολ μπάντα του πλανήτη.Εξάλλου ακόμα θυμάμαι τον εαυτό μου στα 16 μου να χορεύω το Satisfaction πάνω σε ένα τραπέζι!

Beatles ο Στέφανος

Εγώ, γενικά, επιλέγω Beatles. Το γιατί? Θα το ξεκινήσω λίγο ανάποδα... Οι Stones
είναι μπαντάρα, απίστευτη μπαντάρα. Τα τραγούδια τους δεν είναι απλώς κλασσικά
(όπως γινονται τα τραγούδια άλλων κορυφαίων μπαντών καθώς τους παίρνουν τα
χρόνια), είναι και διαχρονικά... με την έννοια ότι μπορούν ακομη να θεωρούνται
(ας πούμε, γιατί δε μ'αρέσει ο όρος αυτός γενικότερα) "χιτάκια"... ΑΛΛΑ, οι
Stones δεν καταφεραν αυτο που καταφεραν τα σκαθάρια (οι Beatles ρε όρνια). Ο
Lennon (κι όχι Lemon ούτε Lenin) και η ξακουστή παρέα του σημάδεψαν και
"ιδρυσαν" ό,τι νέο χτίστηκε πάνω στη ρώκ (εν ρολ... ας πουμε) και είναι η
έμπνευση για τη δημιουργία της alternative, της indie και όλων αυτών των
(προσωπικη άποψη) γαμιστερών ειδών-υποκατηγοριών της συγχρονης ρώκ! Οπότε,
είπαμε, Beatles δαγκωτό!

To 77,77% του ΡΑ.Σ.Π.Ι  λέει Beatles.


Άρθρο της Ελένης ( Creeponi )